Wstaję rano. Po 4 godzinach snu średniej jakości. Szybkie szykowanie, spacer z psem w blasku księżyca. Jestem tak podekscytowana że nawet nie zauważam że już do domu dochodzimy. Lecę na przystanek jak na skrzydłach 🙂 Zamiast zjeść w domu porządne śniadanie siedzę 10 min na przystanku 😉 Ale mam paluszki w torbie więc spoko 😉
Chciałam się przespać w autobusie. Nie mogłam – nie potrafiłam. Miesiąc czekałam na ten zjazd. Milion myśli sprawia że nie wiem kiedy minęła godzinna podróż.
Na dworcu umawiam się z koleżanką. Doulą która jest już w gotowości. Przed nami długi spacer, długie rozmowy. Przed nami nie wiem kiedy budynek Studium. Kolejne Doule. I ta pozytywna energia w powietrzu.
Zaczęliśmy od Komunikacji Interpersonalnej prowadzonej przez panią magister Annę Dolczewską-Smelę. Nie wiedziałyśmy czego się właściwie spodziewać. Na zajęciach siedziałyśmy w kółku. Jest to moim zdaniem jeden z wyznaczników dobrych zajęć. Najpierw miałyśmy patrząc na siebie ocenić nastrój drugiej osoby. Okazuje się nie być to wcale takie łatwe. Ba, bardzo dużym wyznacznikiem było to co się o danej osobie danego dnia dowiedziałyśmy wcześniej siedząc na korytarzu. A przecież wielokrotnie w życiu spotkamy osobę pierwszy raz i będziemy musiały odczytać sygnały które nam wysyła. Zobaczyłyśmy przykład jak osoba zachowuje się nieadekwatnie do tego co mówi. Czasami świadomie żeby coś ukryć a czasami nieświadomie bo sobie myślami odpływa. Mogłyśmy też pobawić się w rozpoznawanie emocji na rysunkach. Nie w każdym przypadku było to łatwe. Wiele emocji jest do siebie podobnych i różnią się tylko delikatnymi szczegółami typu błysk w oku 😉 Często wyrażanie emocji jest tak głęboko zakorzenione w nas że naprawdę trudno je ukryć. Nie zlikwidujemy bądź nie pojawi się w związku z naszą ochotą błysk w oku. Wiele z tego o czym rozmawialiśmy było rzeczami o których w zasadzie wiemy. Pisze w zasadzie bo nie zdawałyśmy sobie sprawy z tego że o tym wiemy. Ta wiedza i teraz już świadomość pozwoli nam lepiej reagować na język ciała klientki a także za pomocą kilku prostych trików odrobinę jej pomóc.
Przez chwilę rozmawiałyśmy o poziomie satysfakcji małżeńskiej. Nie będę tutaj tego przytaczać ponieważ mogą to czytać osoby jeszcze bezdzietne. Jednak jeśli kryzys małżeński pojawia się już w okresie ciąży to bardzo ważne jest aby znaleźć sposób na rozwiązanie go i radzenie sobie z wszelkimi kryzysami które nas czekają, ponieważ to dopiero początek spadku satysfakcji. Warto zastanowić się nad pomocą specjalisty.
Nie mogło zabraknąć zajęć z panią Iwoną Marczak która prowadzi Holistyczną opiekę okołoporodową. Cóż mogłyśmy tam robić? Otóż tylko jedno – chłonąć wiedzę jak gąbka 😀 Pomimo zmęczenia pani Iwony spowodowanego długim czasem bez snu zajęcia były fascynujące. Omówiłyśmy pozycje porodowe. Ale to to chyba większość z nas zna. Dowiedziałyśmy jak poszczególne pozycje działają przy porodzie. Między innymi w jakiej pozycji czekać na karetkę czy położną kiedy w zasadzie już rodzimy i trzeba to opóźnić trochę. Jak dać sobie czas żeby zmniejszyć prawdopodobieństwo nacięcia bądź pęknięcia krocza. W jakiej pozycji rodzić kiedy zostajemy sami. I to właśnie uważam że powinno być omówione w szkole rodzenia. Tak aby kobiety nie bały się jak to będzie jak zaczną rodzić i nikt im nie będzie mógł pomóc, gdy szanse zdążenia do szpitala są małe. Przecież ten strach przed zaczęciem się porodu w najmniej oczekiwanym momencie jest jednym z powodów wywoływania porodu w wybranym dniu z wybranym lekarzem. A przecież jeśli poród nie rozpoczyna się samoistni to znaczy że albo dziecko albo kobieta nie są na niego jeszcze gotowi.
Nie mam pojęcia jak minął ten zjazd. Wiem za to że w autobusie jak już wszystkie emocje opadły i wracałam do codziennego życia to usnęłam, musiałam 🙂 Brakowało mi snu. A wiedza cały czas krąży po głowie i próbuje się wydostać na zewnątrz 🙂 Mam nową moc do działania. Jeszcze bardziej wiem że wybrałam dobrze i chcę pomagać, wspierać.